Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010
Κυριακή 28 Μαρτίου 2010
Ντίνος Χριστιανόπουλος
… Κι όμως νιώθω παράταιρος μέσα στον κόσμο αυτό,
Σαν κλασσική μουσική σε ταβέρνα.
Κι όταν ανοίγω το άλμπουμ με τα εικόνια που μας κάμναν
Πλανόδιοι ζωγράφοι σ’ εξορμήσεις ιεραποστολικές
Δεν ξέρω αν θα ‘θελα να επιστρέψω, είναι τόσο οδυνηρή
Η εποχή της φρόνησης, θα ‘θελα μόνο
Να ξεριζώσω με τα χέρια μου τη μνήμη.
Τάχα θα βάλω πια τις χώρες μου σε κάποια τάξη;
Και πως μες στ’ αδιέξοδο έξοδο να βρω;
από το ποίημα Δημάς
Σαν κλασσική μουσική σε ταβέρνα.
Κι όταν ανοίγω το άλμπουμ με τα εικόνια που μας κάμναν
Πλανόδιοι ζωγράφοι σ’ εξορμήσεις ιεραποστολικές
Δεν ξέρω αν θα ‘θελα να επιστρέψω, είναι τόσο οδυνηρή
Η εποχή της φρόνησης, θα ‘θελα μόνο
Να ξεριζώσω με τα χέρια μου τη μνήμη.
Τάχα θα βάλω πια τις χώρες μου σε κάποια τάξη;
Και πως μες στ’ αδιέξοδο έξοδο να βρω;
από το ποίημα Δημάς
Στιγμή
Νυχτιά
Αστέρια
Κομμάτια ονείρων
Σκόρπια στον άνεμο
Φωτισμένα μέρη διαύγειας
Ότι κρύφτηκε πίσω
Από τις μέρες της σιωπής
Στην πλανεύτρα ασφάλεια
Της ζητημένης μοναξιάς
Δευτερόλεπτα
Στιγμή
Λήθη
Αστέρια
Κομμάτια ονείρων
Σκόρπια στον άνεμο
Φωτισμένα μέρη διαύγειας
Ότι κρύφτηκε πίσω
Από τις μέρες της σιωπής
Στην πλανεύτρα ασφάλεια
Της ζητημένης μοναξιάς
Δευτερόλεπτα
Στιγμή
Λήθη
Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010
Στιγμή – διάλογος
Έχει ένα παράπονο κρυφό
Στα μάτια, αδάκρυτο
Λέξεις πικρίας, βουβές
Κρυφές στα χείλη
Αναμνήσεις, σκέψεις στο μυαλό
Μα που ν’ ακουμπήσει
Τι στήριγμα να βρει
-Αν είναι να φύγω
Ας φύγω τώρα, μακριά
-Πάρε τη θλίψη μου μαζί σου
Μαζί σου εκεί που θα πας
Μακριά εκεί που θα φτάσεις
Πάρε τα όνειρά μου…
Στα μάτια, αδάκρυτο
Λέξεις πικρίας, βουβές
Κρυφές στα χείλη
Αναμνήσεις, σκέψεις στο μυαλό
Μα που ν’ ακουμπήσει
Τι στήριγμα να βρει
-Αν είναι να φύγω
Ας φύγω τώρα, μακριά
-Πάρε τη θλίψη μου μαζί σου
Μαζί σου εκεί που θα πας
Μακριά εκεί που θα φτάσεις
Πάρε τα όνειρά μου…
Κυριακή 21 Μαρτίου 2010
Μέσα στην κρουστή σιωπή
Μέσα στην κρουστή σιωπή
Διαμάντια της μνήμης βροχή
Γυαλένια μέσα στο σκοτάδι
Τα σημάδια, οι αμυχές
Απ’ όλες τις παλιές πληγές
Που χώρο βρήκαν να ξυπνήσουν
Μέσα στην κρουστή σιωπή
Περνάς ξυστά και προσπερνάς
Όλα αυτά που αναζητάς
Του χρόνου μονοπάτια σε μπερδεύουν
Μιαν άκρη στις ώρες σου γυρεύουν,
Σε σιωπηλές γωνιές καραδοκούν
Μέσα στην κρουστή σιωπή
Σκόνη ασημένια τριγυρνά
Γαλάζιες λάμψεις της στιγμής
Μια αύρα αποδιοργάνωσης
Εξόριστοι οι λογικοί ειρμοί σου
Στη χώρα της λήθης, μάρτυρες
Του ποτέ βασανισμένοι, πένητες κι αναιδείς…
Διαμάντια της μνήμης βροχή
Γυαλένια μέσα στο σκοτάδι
Τα σημάδια, οι αμυχές
Απ’ όλες τις παλιές πληγές
Που χώρο βρήκαν να ξυπνήσουν
Μέσα στην κρουστή σιωπή
Περνάς ξυστά και προσπερνάς
Όλα αυτά που αναζητάς
Του χρόνου μονοπάτια σε μπερδεύουν
Μιαν άκρη στις ώρες σου γυρεύουν,
Σε σιωπηλές γωνιές καραδοκούν
Μέσα στην κρουστή σιωπή
Σκόνη ασημένια τριγυρνά
Γαλάζιες λάμψεις της στιγμής
Μια αύρα αποδιοργάνωσης
Εξόριστοι οι λογικοί ειρμοί σου
Στη χώρα της λήθης, μάρτυρες
Του ποτέ βασανισμένοι, πένητες κι αναιδείς…
Σάββατο 20 Μαρτίου 2010
Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010
Simon de Beauvoir
"Κοτάζω μάταια τον εαυτό μου στον καθρεύτη, λέω στον εαυτό μου τη δική μου ιστορία, ποτέ δεν μπορώ να συλλάβω τον εαυτό μου ως ολόκληρο αντικείμενο, βιώνω στον εαυτό μου την κενότητα του εαυτού μου, νιώθω ότι δεν είμαι"
Simon de Beauvoir - Pyrrhus et Cineas
Simon de Beauvoir - Pyrrhus et Cineas
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)